Podstawowe informacje o spawaniu elementów stalowych

Elementy stalowe znajdują szerokie zastosowanie w wielu branżach przemysłu. Najszerzej wykorzystuje się je w budownictwie i infrastrukturze. Ze stali buduje się m.in. hale fabryczne, magazyny, zakłady przemysłowe, ale i również mosty czy wiadukty. Aby połączyć ze sobą poszczególne elementy i konstrukcje stalowe poddaje się je różnym procesom technologicznym, wśród których najpopularniejsze jest spawanie. By je rozpocząć, należy jednak wiedzieć, z jakim gatunkiem stali ma się do czynienia. Dopiero wówczas można dobrać odpowiednią metodę spawania, która pozwoli uzyskać pożądane efekty.

Jak przygotować stalowe elementy do spawania?

Już wiadomo, że największe znaczenie przy wyborze metody spawania stali ma jej gatunek. Warto jednak pamiętać, że nie mniej ważne okazuje się jej odpowiednie przygotowanie. Stal przed spawaniem musi zostać dokładnie oczyszczona. Trzeba usunąć z jej powierzchni rdzę oraz pozostałości po starych farbach lub lakierach. Kluczowe znaczenie ma również jej odtłuszczenie. Olej i smar mogą utrudniać spawanie, dlatego warto się ich pozbyć przed rozpoczęciem całego procesu. Grubsze elementy warto też wcześniej podgrzać.

Jakie metody spawania wykorzystuje się przy łączeniu elementów stalowych?

Najstarszą metodą spawania stali jest MMA, czyli spawanie łukowe z wykorzystaniem elektrody otulonej. Ten sposób łączenia elementów jest najbardziej uniwersalny, dlatego sprawdza się przy różnych gatunkach stali stopowej i niestopowej. Obecnie jednak coraz częściej tę metodę zastępują dwie inne – MIG i MAG. W ich przypadku do połączenia elementów stalowych wykorzystuje się łuk elektryczny. Metodę MIG stosuje się przy spawaniu stali nieżelaznych, z kolei MAG w łączeniu stali niestopowych, niskostopowych oraz wysokostopowych.

Jeszcze inną metodą spawania stali jest TIG. Ten rodzaj spawania wykorzystuje elektrodę wolframową w osłonie gazów obojętnych takich jak np. argon czy hel. Nadaje się do łączenia elementów ze stali nierdzewnej. Zapewnia wysoką jakość połączenia oraz eliminuje ryzyko odpryskiwania fragmentów spawalniczych. Jego wadą jest jednak to, że nie sprawdza się przy łączeniu grubszych elementów. Z nimi o wiele lepiej radzą sobie metody MIG/MAG.