Czym różnią się od siebie rury bez szwu i rury ze szwem?
Ze względu na sposób wytwarzania rury można podzielić produkty na te ze szwem oraz bez niego. Sposób wykonania decyduje o trwałości, właściwościach i przeznaczeniu rur. Rury ze szwem zostały wynalezione w 1825 roku i były produkowane w trakcie procesu zwijania taśm stalowych i ich zgrzewania ogniowego.
Współcześnie rury tego typu wytwarza się z taśmy i arkuszy blachy wykonanych z wytrzymałych materiałów, takich jak stal 1.1248. Elementy te formuje się i łączy za pomocą wysokiej temperatury. Na końcu procesu rury walcuje się, aby zredukować szerokości ścianek. Rury ze szwem można wytwarzać także za pomocą zgrzewania w walcarce ciągłej, na zakładkę lub w procesie spawania elektrycznego.
Największą zaletą rur ze szwem jest fakt, że ich średnice mogą osiągać duże rozmiary. Wyróżniają się również niezwykle atrakcyjną ceną na rynku. Wraz z rozwojem technologii poprawiła się także ich jakość, dlatego rury ze szwem znajdują bardzo szerokie zastosowanie w wielu dziedzinach, na przykład przy budowie sieci przemysłowych.
Rury bez szwu
Pierwsze rury bez szwu zostały wyprodukowane w 1890 roku w niemieckiej miejscowości w wyniku walcowania pielgrzymowego. Metoda ta polega na zastosowaniu walca roboczego, który wykonuje wykroje w materiale. Dzięki temu można uniknąć jakichkolwiek połączeń w postaci szwów, a dodatkowo zwiększa się jakość wyprodukowanego produktu. Rury bez szwu produkuje się z tak zwanych wlewek, które mogą występować w formie okręgu, kwadratu lub wieloboku.
W trakcie procesu wylewki podgrzewa się i dziurawi walcem roboczym, w efekcie czego powstaje grubościenna tuleja. Jakość zastosowanych wlewek oraz technologii (walcowania na zimno lub na ciepło) decydują o tym, jak wytrzymała będzie rura. W większości przypadków rury bez szwu są najbardziej wytrzymałe na rynku, co stanowi ich największą zaletę. Dzięki wytrzymałości mają także szerokie zastosowanie w budowie instalacji do przewodzenia gazu lub cieczy. Wykorzystuje się je również przy budowie wierteł, samolotów, motocykli, rowerów oraz do wyrobu produktów specjalnych, na przykład broni.
